Kabul Eder Biliyorum Şiiri - Mehmet Çiftci

Gecenin perçemi urgan olup sıkıyor boğazımı
Kömür karası geceyle baykuş ittifak etmiş
Günah bulutlarından düşen kirli damlalar
Bozdu çamurumun o saflığını

Lekeler var yüreğimde alnımda
Balçığa bulandı parmak uçlarım
Düşüncem kaza geçirdi
Fikirlerim yaralı yoğun bakımda
Şükürlerimi kurtarın ölmesin ne olur

Kendimi düşürdüm ıslak kentin kirli sokaklarında
Bensiz de olmuyor ki yapamıyorum
Yılanlar dolanmış bensiz kalan kendime
Sıkıyorlar kemiklerimi kırarcasına

İki damla zehir düşer gözümden
Bilmiyorum sulanır mı pıhtılaşmış bu kanım
Eğer böyle ölürsem mahfolacak encamım
Doktorum ilaç zerket damarlarıma
Kurumasın damarlarım çözülsün kanım

Kurursa şayet bittiğimin resmidir
Hep canlı kalmalı o koyu kırmızı sıvı
Bordolaşmasın ne olur

Henüz çalmadığım kapılar var
Yalvarıp önünde ağlayacağım
Belki açılır kimbilir
Belki temizlenirim Kevser ırmaklarında
Aklanır yüzümdeki karalar

Benim kimsem var orada
Hatalarımı siliverir bir kalemde
İnanıyorum ve çok ümitvarım
Beni de kabul edecektir.
Edecektir. O eder.