Kabul Şiiri - Yorumlar

Dur… Hemen sinirlenme. Yakıp kıymak değil niyetim. Zamanlama olarak çok da doğru bir vakti seçmemiş olabilirim fakat yine de yazmak istedim. Hatta söylemek. Söylemek için 2 defa odana geldim fakat olmadı; birinde odanda değildin diğerinde ise hemen önümden çıkıp yan odaya girdin. Biz birbirimize arkasından seslenip kısacık bir şey bile söyleyemeyecek kadar görüşmüyoruz seninle. Bunu biliyorum, bunu biliyoruz. Mevzu bu da değil zaten.
Ne istiyorsun benden soruna cevap vermek istiyorum Zeynep. Senden bir isteğim var. Dönüp dolaşıp bari’ye düşüyor yolum, kendimi tekrardan kurtulamıyorum, dönüp dolaşıp aynı kör kuyuya düşüyorum fakat bir isteğim var senden. Bari yüzünü göreyim.
O zaman ben de seni görmüş oluruma da razıyım hak etmiyorsuna da. Yeter ki yüzünü göreyim bari. Bak bu öyle alelade bir yakarış, hayır dersen tozu dumana katacak bir beklenti veya şu an şu saniye aklından geçebilecek herhangi bir manada istek değil Zeynep. Kabul edersen de etmezsen de canın sağ olsunla sona erecek bir feryat. Ben de biliyorum biz görüşmüyoruz, ben de biliyorum her şey çok kötü durumda, ben de biliyorum kirlenmemiş tek bir şey kalmadı ve ben de biliyorum hiçbir şey mümkün değil. Ama sen de şunu bil Zeynep; ben bari yüzünü görmekten başka bir şey istemiyorum. Kabullendim bunu; saçlarına papatyalar takmak istesem de takamayacak oluşumu da kabullendim, seni saçına taktığın herhangi bir papatyadan hem güzel bilip hem de kıskandığımı da. Oturup gözlerini seyre dalarak sana seni anlatamayacağımı da kabullendim, baktığım her şey de seni-sana ait, sana dair bir şeyi gördüğümü de. Bari yüzünü görmekten başka bir isteğim yok. “Merhabadan başka bir şeyim yok sana” dedin ya, razıyım olmasın merhabadan başka bir şeyin. Yeter ki bil, bitmediğini-bitmeyeceğini…
İçinde bana dair kirlenmemiş bir şeyler bulurum be Zeynep, inan bana bulurum. Hani diyor ya “Bir şey var aramızda Senin bakışlarından belli Benim yanan yüzümden” diye inan bana öyle. Kirlenmemiş, temiz kalmış bir şeyler olduğu senin (bugün dahi) akan gözyaşından, elini tutabilir miyim kelaka, zamansız, manasız ve de sebepsiz isteğime uzattığın elinden… Benim yanan içimden belli be Zeynep, kirlenmemiş bir şeyler var, olmalı… Benim öyle bir isteğim yok ki deme, lütfen deme bir şey. Dedim ya; zamanlama olarak çok da doğru bir vakit seçmemiş olabilirim, kabul. Ama ben inan bana senin yüzünü görmediğim, göremediğim de; görmek sanki yasak değilmiş gibi bir de sen bana yüz çevirdiğinde ben olmaktan çıkıyorum. Sen buna psikolojik hatta tıbbi bir sürü isim bulabilir, bir sürü tanımlama yapabilirsin. Fakat ben biliyorum bunun ne olduğunu, adını sanını biliyorum bunun. Seni sevmeyi senden çok sevmiyormuşum, kabullendim bunu da! Öyle olsa başka bir şeyi, başka bir kesi sevmeyi dener çıkarırdım seni içimden… Yüzünü görmekten başka bir isteğim de amacım da çarem de yok biliyor musun? Bırak, bari yüzünü göreyim. O zaman sen de benim bu pislik, iğrenilesi yüzümü görmüş olsan da… Hak etmiyor olsam da; içimdeki sevdan hak ediyor bunu. Bırak, bari yüzünü göreyim Zeynep. Kabul etsen de etmesen de; canın sağ olsun.