Avaz avaza kurumuş bir çiçek kadar acılıdır
Gerçek vurur yüzüne tanrıların dağından
Süzülen sularla yıkanmış bir parça
Bir sitem tenine yamanmış ruh
Asil duruşunda, hüzün tadında
Düpedüz ağlamak var
Durma
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Şiiri üç kez okudum..
Moda bir deyim vardır:''İçimizdeki çocuk''
İnsan oluşun bir parçası aslında bu..Ama içlerde sadece çocuk mu vardır..
Küçücük bir çocukken kimimizin içinde nine oluşumuzun , kimimizin içinde dede oluşun resimleri durmaz mı
İnsan oluş gerçekleşirken içimizde her türlü oluş partiküllerinin bitmeyen bir simyasıyla karşılaşırız..
kadın oluş, erkek oluş, çocuk oluş, ihtiyar oluş, ilk genç oluşu, hayvan oluş, melek oluş...ila nihaye...
Nerden mi icabetti bunca söz..Dize burada işte
Yaşlananlar ardına acır bazen
Gülersin
*****
Şiire dönersek...
insan oluşa dair en geniş zamanların içinden süzülen bir şiir..
o kadar belli belirsiz bir insan ki bu; hem kendimiz ,hem de herkes..Hem birisine öykünür gibi yazılmış, hem de şairin tam da kendi ruh hali damlatılmış harflerle kağıdın üzerine....
Derin felsefe..insan ı kamil oluşu anıştıran bir üslub...
Kabul... kabul... kabul... Tebrikler. Sevgilerimi yolluyorum.
eyvallah....günümün en güzeli bazen güzellikler tesadüfen böyle karşısına çıkar insanın...tebrikler üsatdem ...yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta