Kabuksuz Ölüm Şiiri - Murat Tali

Kabuksuz bir ölümdü benimki.
üzerime örttüğüm sözcüklerim,
içinde sakladığım ise varlığım idi.
şimdi çıplak bir gidişin orta yerinde,
göğüs kafesime ateşler yüklemekteyim.

boğazım med cezir yorgunluklar ile yanıyor
gözlerim dolunaya kaptırmış ferini.
ben,
ben olmaktan öteye gitmeden,
ben’liğimde yitip gitmekteyim.

var gel ölüm,
bir doğumun daha müjdesini ver bana.
sevdan azrailin sevmelerinden de beter oldu
geceliği bir gülüşten mezarlar kazmaktayım harflerime.
içinde
yarını olmayAN zamansızlıklarımı saklıyorum.
Bir parça kefenin beyazlığına dönüyor tenim
içinde ateşlere sarılı yüreğimi soğutmaya çalışarak…