Kabuklu yemiş atın kafesteki hayvanlara,
Sevin onları,belki tek odur kaçış yolları,
Tropik hayallerine çıkan yolları açar belki,
Kabuklu bir leblebi.
Birileri,bir levhaya yazdı diye
Ne zaman pranga vuruldu bir yemişe,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta