Kabuklu Leblebi Şiiri - Ufuk Baysal

Kabuklu yemiş atın kafesteki hayvanlara,
Sevin onları,belki tek odur kaçış yolları,
Tropik hayallerine çıkan yolları açar belki,
Kabuklu bir leblebi.

Birileri,bir levhaya yazdı diye
Ne zaman pranga vuruldu bir yemişe,
Aşk yasaklandı dediklerinden beri,
Daha bir tatlı gelmiş dervişe.

Ama yinede,
Aşk meze yapılmasın diye,bir kadeh şaraba.
Feda etti cesurca kendini,
Kabuklu bir leblebi.

Ama tek suçluydu yinede,
Nohutluğundan kurtulamayan,
Geçmişini sırtlamış taşıyan,
O kabuklu leblebi.