Kabuklar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yine sisler bastı yemyeşil dağları,
Yine sisler içinden çıkı çıkıveriyor kuşlar,
Yine çimen ıslak, çiçek ıslak,
Yine üst üste atlamakta terliklerim,
Yine bardağımda yüzmekte çay yaprakları.
İşte tüm alametler yerli yerinde;
Belli ki sen geleceksin,
Gönlüm ayağa kalkmış seni bekliyor,
Neredesin?

İster misin, parmağın zilinde olsun kapımın,
İster misin, yüzün görünsün penceremde,
Betin-bereketin dolsun evime,
Şavkın vursun güneş gibi,
İster misin, şükürler için kalkıp göğe açılsın elim
Ve ister misin bir anda
Sevinelim?

Sanırım, uzun uzun dikili kalacak gözlerin gözlerime,
Belki de kamaşıp duracak gözlerim,
Dikilmek ne kelime.
Kamaşacak tıpkı bir çöl güneşinde kamaşır gibi,
Dolaşacak elim-ayağım birbirine
Ve ben biat eder gibi kapanacağım
Yere.

Ah bu hayallerim, bu tatlı hayallerim,
Korkarım ölümüm bunlar elinden olacak;
Yatıyorum, çevremdeler,
Kalkıyorum, çevremdeler,
İçlerinde hep seb varsın, çiçeğin içindeki öz gibi,
Bir kabuğun içindeki çekirdek misali,
İç tatlı, kabuklar sert,
Seni bulmak için ne kabuklara saldırdım nice zaman,
Kabuklar namert.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiirler 'inden > 97-98/100)