Kabuğum Şiiri - Duygu Zeynep

Kabuğuma çekildim şu dünyada
Birşeyler oluyor görüyorum
Ama anlam veremiyorum
Sesler duyuyorum
Yalanmı doğrumu karar veremiyorum
Başım ağrır her geçen gün
Sanırım gün geçtikçe çürümekteyim
Ah bir anlasam
Tek bildiğim ben eski ben değilim
Zaman örüyor ağlarını üzerime
Bense çıkmazdayım her saniye
Geçmişi kovalar
Geleceğim düşüncelere boğar
Şuanı düşünmek varken
Sorarım neden bu tantanalar beni yorar
Bir rüzgar esintisi
İnsanı bu kadarmı anlar
Alır götürür dertlerimi
Dağlara,taşlara çarpar
Kabuğum karanlık ama
Bir o kadarda rahat
Ne dert ne tasa var
Sadece benim bünyesinde barınan
Benim onun ışığı
Benim onun oda arkadaşı
Bilmemki ne haldeyim
Sanırım bir garip düşüncelerdeyim