Kabristanın Gece Bekçisi

Bomboş bir yürekle
Kalabalıklarda dolaşıyorum
Başım yerden kalkmıyor
Ayaklarım her gün ezber yapıyor

En kenar mahallede
Dört duvar,iki can
Bir ben, birde Cezayir menekşesi
Karşıda kabristan bize ağlıyor

Şimdi kendime mektuplar yazıyorum
Pulsuz, adressiz mektuplar
Kendimi yazıyorum kendime
Sigaramla mührümü basıyorum

Heceler ağlıyor içimde
Can çekişiyor sözcükler
Mısralara söz geçmiyor
Upuzun kıtalar istiyor

Ben umutsuz inatla
Kabristanın gece bekçisi
Menekşenin besleyeni
Ayaklarım yine ezber yapıyor

FAHRETTİN ÇİÇEK