Kabristan Şiiri - Murat Aybirdi

Ses seda yok hiçbirinden
Bakışları asılı kalmış tavanda
Meşelikler soluyor kederinden
Gemilerin boynu bükük limanda
Rıhtım boş, ufuk karanlık
İniltiler dinmiyor bir anlık
Baştan başa matem var
Uykular ağır kurşun kadar
Suratlar çoktan düşmüş
Yaşamaksa tatlı bir düşmüş
Kabristanda uyur sessiz yığın
İçine oturmuşken zehri ayrılığın
Rüzgârı dinmez bir an
Ölüm kokuyor kabristan
Ses seda yok hiçbirinden
Ağaçlar da ölüyor kederinden