Ay ışığında aydınlanan beyaz kabirler
İmtihan olup vefat etmiş müminler
Anneler,babalar,çocuklar vardır içlerinde çok gençler
Vatan sevgisiyle canlarını vererek cennete giden şehitler
Allahım birbirlerine ne kadar yakın ve sessizler
Bizlere hakikatten mesajlar vermekteler
Ah keşke bir seslenebilseler
Kim bilir neler söyleyecekler neler
Ziyaret etmeyenler bu hakikatı bilmezler
Gözleri perdelidir hiç bir şey görmezler
Gerçeklerden hep kaçar bu konuları hiç sevmezler
Kalpleri mühürlüdür bir türlü ibadete gelmezler
Esselamün Aleyküm ey meftalar
Ey mübarek insanlar
Ay ışığında parlayan beyaz mezarlarda yatanlar
Sizler için okunuyor hep fatihalar
Ya Rab bu hakikate dağlar taşlar dayanmaz
Ruhlar zikre gelirde boş durmaya katlanmaz
Mizanda yükselir çığlıklar ama fayda etmez
Sorarım kör gözlere KABRİSTAN hakikatını neden görmez
Kayıt Tarihi : 30.11.2009 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili arkadaşım Mansur Şimşek'le sohbet ederken babası rahmetli Hocaefendi Osman Şimşek'in kabrini sık sık ziyaret ettiğinden; hatta bu ziyaretlerinin bazı gecelerdede olduğundan söz etmesi; bende bu durumun biraz korkutucu nitelik taşıyabileceğini sormam üzerine, kendisi korkulacak hiç bir şeyin olmıyacağını ay ışığının beyaz kabirleri gündüz gibi aydınlattığını söylemesi beni trans halinde o ruhani ortamdan seslenerek KABRİSTAN şiirimi yazmaya sürükledi.Şiirimi yazdıktan sonra böyle ruhani bir şiiri seslendirmesini de yapma gereksinimini duydum Herkezin mutlaka bu şiiri bir kere okumasını tavsiye ederim.Ölmüşlerimize rahmet geride kalanlarımıza sağlıklı ve mutlu yaşamlar dilerim...
ne gelebilirler ne de ses verebilirler
asıl korkutucu olanlar ise
yaşayan toprağın üstündekiler
Hacer Kozanlı
hikayesiyle çok güzel ve derin anlamlar ihtiva eden hakikatli bir şiir.
yüreğinize sağlık, tam puanımla antolojimde,
saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (18)