Kabrin başında
ruhumuzda birikmiş sözlerle
çıktık yola
göründü uzaktan
kabristan
en bildik köşeye
yöneldik
yerin cennet senin
baba.
oradaydık hepimiz
kabrin başında
kopmamış çığlıklarımızla
çarpıntılar içinde
kalplerimiz
kabir ziyaretinde
huzur doluyduk baba
seni
cennette görüyorduk
yokluğunda neden
kurşun yemiş gibi
oluyorduk
hiç mutlu değil
senin boşluğuna düşen
bedenlerimiz
ve bu bayram
boş kaldı
öpmek için ellerini
dudaklarımız
cennetten hangi yer
senin baba
sensiz her yer
suskun bu dünyada
çok arıyoruz seni
bu güz
bu bayram sabahında
baba..
Mustafa kaya
10.10.2008 / Ankara
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 08:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!