Kabre Kadar Şiiri - Emir Yurtoğlu

Ölüm beynimde pervasız dolaşırken
Nasıl kayıtsız kalabilir ki bu beden
Kurtuluşumu ölümde görüyorken
Beni hayata döndüren yine sen

Ölüm, gemisiz bir yelken
Ben, yelkensiz bir gemi iken
Gurbet geçti bu ıssız sahilden
Hayat veren nefesini beklerken

Uzaksın bu tükenen bedenden
Bir kerecik uğrasaydın ben ölmeden
Koklasaydım o zarif teninden
Kabirde rahat uyurdum seni beklerken.

EMİR Y.