Kabre kadar gidecek Şiiri - Ferit Battal

Başın eğip el öpme var sen özüne karış
Bir insanın cefası kabre kadar gidecek
Boynun bükerek gezme önce nefsinle barış
Bir insanın sefası kabre kadar gidecek

Uyan arkadaş uyan uyanda gel kendine
Akıllı ol sabr eyle düşme nefsin fendine
İlmi başa taç eyle sal gönlünün bendine
Bir insanın cefası kabre kadar gidecek

Baksana bu âleme baban atan nerde
bedenler toprak olmuş hepsi karanlık yerde
İsyan eden bir kulu Mevlam düşürür derde
Bir insanın hevası kabre kadar gidecek

Ölmeden evvel şeytan sol yanına girecek
Komşuların toplanıp kabrine taş örecek
iman ile canveren hakikate erecek
Bir insanın cefası kabre kadar gidecek

İnkâr ehli kul olma dost kefenin bağlamaz
Yak gönlünü kör etme kör olan kalp ağlamaz
Zulm ederek ölürsen ardından kul ağlamaz
Bir insanın sefası kabre kadar gidecek