Kabr-i Muhtemel Şiiri - Tamer Arabacı

Ne çok şey konuşuyoruz.
Eften püften.
Anlık değişimlerin serzenişleriyle
Kör gönlümüzü avutuyoruz.
İyiliğin ve kötülüğün göreceliklerinde boğuluyoruz.
Ne kadar çok konuşuyoruz
Konuşmakla kalmayıp
İsyan etmek için
Ne çok sebep buluyoruz.

Sevmeleri unutmuşuz.
Hırslarımız palazlandıkça zevk alıyoruz.
Bir anlayabilsek birbirimizi
Sanmaktan öte,
Görsek aslolan hakikati.
Mutluluk ve huzur şayet aradığımızsa
Çok ama çok yanlış yerde arıyoruz.
Her şeyi sorgularken
Kendimizi neden unutuyoruz?
Biz neyiz ki?
Bunca acziyetimizle
Nefislerimizle bile başa çıkamazken,
Dünyayı durdurmaya çalışıyoruz.

Vermeden almak Yaratan’a mahsus,
Ne verdik ki daha fazlasını bekliyoruz.
Elimizde avucumuzda olana nedir bu ilgisizlik.
Gönül fukara olunca
Bir zaman sonra cüzdana tapıyoruz(!)
Her nefsin dünyalığı kendine,
Farkında mısınız? Uçuruma gidiyoruz.
Sultan Süleyman’a kalmayan bu dünyaya
Neden bu kadar tamah ediyoruz.

Sonra…
Sonra bir mucize oluyor.
Ecel gelip kendini hatırlatıyor.
O çok sevdiğimizi sandığımız insanı
Dualarla toprağa veriyoruz.
Kısacık bir an,
Yaşamaktan saymadığımız,
Belki nefes alabildiğimiz tek gerçek an.
Sonra ne mi oluyor?
Bu hakikati yaşayan biz değilmişiz gibi
Akşamına unutuyoruz,
Yok onun dairesi
Yok şunun arabası
Kocası, karısı, oğlu, kızı
Zenginin malı
Memurun maaşı
Boş boş konuşuyoruz.
Bir sonraki zamanda kabr-i muhtemelde hiç olmayacakmışız sanki
Maneviyata kör
Sevgiye sağır
Susuyoruz. Ve hala Dimyat’a pirince gitmeye çalışıyoruz.

Kusursa bu
Evet, hayata çok farklı yerden bakıyorum.
Beyhude isyanların cümlesine isyan ediyorum.
Bakıyorum;
Herkes ekonomist,
Herkes siyasetçi, hukukçu, sporcu, Sanatçı…
Neyin nasıl olması gerektiğini bir onlar biliyor.
Dünya sevdasına ömrün bereketi zayi oluyor.
Anlamak çok mu zor? Yoksa anlatmak mı… Bilmiyorum.
Ben bu kusurla yaşar,
Zamanı gelince paşa paşa emaneti teslim ederim.
Çünkü inanıyorum.
Ama dünyaya bu kadar kök salan,
Gördüğü rüyayı hakikat sanan,
Yolcu olduğunu unutup hancılığa soyunan,
Cümle nefis için telafisi zor nihayetler olası.
Bunu izah edemiyorum.
Ne söylesem anlatamıyorum.