Kabr-i Aşık Şiiri - Volkan Aşıcı

Üşüteceksin kalk yerine yat
Seni özleyecekler eve dönemezsen
Gitmek kolay sanma inan değildir
Yaşamayı sevdiğin kadar senindir hayat

Gözlerini aç daha çok gençsin
Konuş benimle dilediğin kadar
Gidersen bir daha dönemeyeceksin
Bir daha kimseyi sevemeyeceksin

Tut ellerimi ve bana söyle
Bir arabaya kaç fil sığar
Bu garip suale hemen gülme
Kal yanımda konuşacaklarımız var

Koluna gireyim geceye yaslan
Ay düştü tenine aldandı tenin
Almaya gelirler seni birazdan
Söndürme gözlerini gideceğiz! Dayan!

O aşığın kabri o gece örüldü
Almaya geldiler sol yanı delik
Ağzından yere birkaç isim döküldü
Kan tutuyordu beni üstelik