Kabir Şiiri - Dağlar Özügüç

Bir duygulu şiir ol da gel aydınlık sabahlarıma
En iyi uykularımı yokluğun endişesi ile sonlandırma
Sallanan akasya dalları taşınca penceremden
Geldin sanırdım salkım saçak çiçek gölgesinden
Sevdanın sesini ilk sen duyardın dudaklarımdan
Sonra soğudun sanki bir anlamsız sözümdem
Duygulu bir şiirin sessizce ağlaması gibi
Bir hal ile habersiz çıktın dünyamdan
O duygulu şiir olsaydın içimde ne olurdu?
Seninle şenlenirdi buruk sabahlarım
Şu an yediğim içtiğim her şey zehir
Sana ait duyguların döküldüğü yer işte şu kabir
Bu saatten sonra;
Bana gelsende bir gelmesende