Kabir Ziyareti Şiiri - Tunahan Karadan

Burası kaldı değil mi?
Sesimi kelimelerimi alabileceğin tek bir yer?

Ara ara uğruyorsun kabrime
Dökülen telkinlere yan yan bakıyorsun
Niyetin duruşundan halis
Belli,
Toplamaya niyet etmeye bile kalkışamıyorsun.
Geriliyorsun haliyle
Kızıyorsun bana belirsiz sebepsiz
Haklı bile buluyorsun kendini durumun vahimliğinden ötürü
Onun için diyorsun
Korktum demek yerine
Ne yaptıysam
Onun için…

Çokça gösterdin nelere katlandığını onun için
Semenini ödettin
Beyazlayan her bir saç telinin
Ama hiç düşündün mü ne yaptım onun içi diye;
Seni çok seven bir insanı üzdün mü mesela?
Kimden ayrıldın onun için?
Hangi dostunun kafasını bulandırıp soru işaretleri oluşturdun?
Hangi balkon demirleri alçak göründü gözüne?
Hangi polis karakoluna uğradın bir intihar haberi duymak için?
Hangi ayrılığı göze alıp uzak diyarlara bilet aldın?
Nice geceler…
Olmayan sabahlar…
Ki benim yeni yeni şavkına maruz kaldığım bir mevzudur artık aşk
Birisi düşer bir başkasına
Başkası da bu düşüşe hayranlığından tökezler
Düşemez bile.
Pervane misali,
Duyar şem yanar aşkından erir gider de
Pervane eriyenin etrafında feryat etmeyi
Bak benim de kanatlarım cızbız oldu demeyi bir halt bilir.

Tunahan Karadan