Hani; bunaldığında,
Bunalttığımızda seni ANA!
Sırtına mantonu alıp da,
Kaçar gibi çıkardın ya...
“ Nereye? ” dendiğinde de;
“Minire” mi, “Zeynep Hatun” mı,
Bazen de “ Başım alıp gidiyom “,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta