Açlık yaklaşmaktır, sevgine layık olana,
Bir fakirin sofrasından bir bardak su olana,
Taneciklerin neye şahit olacak soğan kabuğuyla;
Bir içini çek, ne olur bir sızlan ah çekerek…
Ayrılık unutturur sanmıştım, ilaç demiştim,
Yanılmışım, unutmuşum benliğimi.
İçimdeki fırtınalar diner sanmıştım,
Ben de çağlıyorum, ruhumun vadilerinde…
Sevgim bir çağlayan gibi hiç dinmeyen,
Daima bana bakan ve beni selamlayan,
Kırmızı kanımın rengi gibi…
Beni anlayan benmişim, yalnızlığımda.
Sorularım hep cevapsız, bense durgun,
Durmadan kürek çekiyorum, serap denizinde.
Balıklar; sevinç ve neşe dolu derinliklerde,
Okyanuslarla bulutlar kucaklaşıyor ufuklarda.
Ölmek güzel nimettir, ölmesini bilene,
Ameli Salih yapıp da kadere inanana.
Kabir cennettir ötesi de öyle;
İman ve ihlâs ile dinine sarılana…
19. 12. 1999
Üçkaraağaç Köyü
Akdağmadeni
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!