Kabir Şiiri - Uğur Musab Şahin

Bir çukur değildir kabir dediğin,
Arşa gerilir yay, ruhu fırlatan.
Kimine, yedi kat çukur dediğin.
Kapaklı kazan, bedeni kaynatan.

Bir tümsek değil ki, kabir dediğin
Başı göklere değen, cüce dağ
İndikçe çıkılan, zirve bildiğim.
Gölde balık avlanan, germe ağ

Kabir son duraktır, ilk beklenilen
Ya kuş tüyü yatak, ya diken tarlası
İsrafil’in çalacağı düdüklü tren,
Bir derin kuyu, iki alem arası..

Kabir ana kucağı sıkıca saran
İki taşı iki koldur, kefeni sarar.
Tekne aynı, hamur aynı mayadan
Ocakta pişerken, kundakta yanar
2018