Kabir Şiiri - Hakan Özcan Vuslat

Dünyada bırakır her şeyi zengin ve fakir
Bizimle beraber gidecek amellerimiz
Sual etmeye başlayınca Münker ve Nekir
Dil susar lâl olur, boş gitmişse ellerimiz

Kabir bir sıkışta yoğurur kemik ve eti
Açılır da pencere gösterilir cehennem
Kâfir görünce korkunç, dayanılmaz dehşeti
Der, eyvah! Keşke doğurmamış olsaydı annem

Orada yoktur müttakîlere asla korku
Açılır onlara cennete nazır pencere
Gelir tarifi mümkün olmayan eşsiz koku
Der ki kopsun kıyamet, tez varayım mahşere

Kabir, misafirhane mahşere dek durduğum
Pişman olup tahtasına başımı vurduğum
Kabir, iki adet taş, birkaç tahta ve kefen
Zifiri bir karanlık, amellerim, bir de ben

28/10/2013