Yarab ne korkunç bir şey,
Ne acayip bir çukur,
Burayamı gireceğim;
İnanılmaz şey budur.
Neydim ne olacağım,
Aklım kulaklarımda,
Bir ses duyarmıyım ki,
Kabir sokaklarında.
Toprak yabancı değil,
Beni kucaklayan o,
Beni doğuran ana,
Ruhumdaki canda o.
Tecelli bu sonuç bu,
Sonsuzluk burda başlar,
Toprak, ağaç, su, nebat;
Başladı ağlaşmalar.
Kayıt Tarihi : 7.10.2010 16:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Uzunkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/07/kabir-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!