Kabir
Alır almaz veda tebliğini
Bırakacaktın sevdiklerini ve herşeyini
Hatırlamıştın jelatinde sarılı bir adet hurma ve pilastik içinde sakladığın zemzemini
Hazırlıklıydın Hacdan getirmiştin seneler önce onları çünkü biliyordun birgün öleceğini
Zaman çok kısaydı vermeliydin vasiyeti
Günler öncesinden görmüştün gerçek alemi
Salavatlar getirerek tutmuştun çocuklarının ellerini
Neclanın bağlamasını istedin çeneni
Yavaş yavaş kapatmışlardı göz perdeni
Siyah olarak görüyordun çevreni
Yinede seçiyordun geleni gideni
Ne kadar bitkin olsanda hala karşılıyordun tüm sevenlerini
Ya RAB bu nasıl bir vedaydı ki
Azrail şaşa kaldı
Bahaneyi bulamadı
Şaşırıp bocaladı
Annem hazırlığını çoktan yapmıştı
Önceden her şeyini ayarlamıştı
Tüm sevenleriyle ayrı ayrı vedalaşmıştı
İki alem arasında gidip gelmeye alışmıştı
İşte ruhunun bedeninden çıktığı an
Etrafı birden mateme boğan
İnsanın kanını donduran
Hayatta biten son imtihan
O an ruh bedenden ışık hızıyla çıkıyor
Etrafı bir ılımanlık alıyor
İnsan çok çok huzurlu ve mutlu oluyor
Çünkü ruhun artık Yaradana kavuşuyor
Kabir sadece bir yapıdır
Geri açılmayan bir kapıdır
İnsanı kurtaracak onun hayır ve hasenatıdır
Rabbim çok ama çok bağışlayıcıdır
Sadetdin YÜKSEL….2009
Sadetdin YükselKayıt Tarihi : 27.2.2012 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canım annem Huri Yüksel'in Ebedi Aleme gidişini ve veda anını siz değerli güzel insanlarla paylaşmak istedim.Trans halinde yazılmış bir şiirleştirmedir.Allah Razı olsun...Ruhu Şadolsun...
Beğenerek ve hissederek okudum.
10 Puan.
+ant.
TÜM YORUMLAR (9)