defol, habil, defol,
düşlerimi terk et diyorum sana;
caniliğimi gizlemiyorum artık,
cümle âlem duydu, anlasana.
uğursuz bir babanın çocuklarıymışız belli,
emdiğimiz meme de günahlıymış doğrusu.
haram sütle sinmiş ruhuma belki
o müthiş kan tutkusu.
sen kan tutkusunu
bilir misin, habil?
ister kızların güzelini bana ver,
ister tanrı hediyelerin tümünü alsın benden,
sarılma bana, avutma beni yeter,
kan akıyor vücudumun derelerinden.
sen kan kokusunu
bilir misin, habil?
korkunç kara gagaları karanlık kargaların
kokuşmuş kan pıhtıları çıkarıyor topraktan;
bağışladım deme bana, sokulma bana sakın,
ürpertiyor, korkutuyor beni bendeki bu kan.
sen kan korkusunu
bilir misin, habil?
defol, defol, defol,
düşlerimi terk et diyorum, habil.
bakarsın yeniden vururum seni,
katil olmak istemiyorum, habil.
katil olmak istemiyorum...
katil olmak...
katil...
Kayıt Tarihi : 30.3.2011 12:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!