Kabil İle Habil Şiiri - Barış Dağ

Kalbimi avuçlarımın içine alıp gidiyorum
Başlangıcı tatlı sonu acı olan bir aşk zehirlenmesi bu
Sahte gülücüklerle yüzüne sürdüğün süslerin kalsın seninle
Bu kadar eziyet bana fazla yanımda götüreceğim her saniye bana kar
Bir filmin orta yerinde hatırlarsın belki bir şarkının girişinde veya uykuya ramak kalmışken gittiğimi
Sana sunacak bir şeyim kalmadı artık son katresi de bugün intihar etti
Suçluluk duygusuna yerini bırakacak bir heyecanım kaldı mı bilemem bilmek de istemem
Yanımda götürdüğüm her anı kaskatı bir ayaz olacak her hatırlayışım bir deprem her uyanışım bir yangın
(Z)amansız bekleyişlerin limanında bir intihar kayığına biniyormuş gibi hissediyorum ama gitmeye de mecburum
Bir kuyruklu yıldız gibi gidiyorum senin görüş veya görmeyiş alanından
Kabil gibi hırslı girdiğim bu sevdadan Habil gibi yara aldım
Hoşça kal yarım kalan hikayem