Kabe'm Ağlıyor Şiiri - Samettin Şenkaya

Mü'minler yeniden gelsinler diye
Gözü ırmak oldu Kabe'm ağlıyor
Ağlaya ağlaya dönsünler diye
Bağrı delik deşik Beyt'im inliyor.

Tutmak için eller arar bulamaz
Duymak için diller dinler duyamaz
Bakmak için gözler bakar göremez
İçi yangın yeri Kabe'm yanıyor.

Daha önce sizsiz kalmadım dedi
Yalnızlık zor imiş anladım dedi
Yolunuza bakıp gözledim dedi
Ciğeri dağlandı Beyt'im kanıyor.

Medine'de Yeşil Kubbe'miz yasta
Hüzünlenme sana mü'minler hasta
Binler salat selam olsun " O Dost'a "
Kedere bulandı Ravza'm ağlıyor.

Muhammed Mustafa bizi bekliyor
Hacer'ül Esved'im bizi özlüyor
Sayısız peygamber bizi arıyor
Dermanı kalmadı Kabe'm soluyor.

Safa Merve garip kaldı yıkıldı
İsmail'im susuz kaldı bayıldı
Hacer validemiz koştu sarıldı
Giden gelen olmaz Sa'yim ölüyor.

Arafat meydanı bize bakıyor
Açılan elleri görmek istiyor
Mü'min bana gelsin arınsın diyor
Affın yeri elsiz Hacc'ım olmuyor.

Müzdelife fikir alanı bize
Mina'da şeytanı getirdik dize
İkisi de bomboş kaldılar niye
Şimdi ayrı kaldık fikrim almıyor.

Corona virüsü ayırdı bizi
Mü'minin içinde artıyor sızı
Kavuşsun da gelsin baharı yazı
Mekke Medine'siz ruhum sancıyor.

Kul Sami acıyı tarif edemez
Yolları kapalı affa gidemez
Arar durur derde çare bilemez
Sol yanım yaralı acım dinmiyor.

Samettin Şenkaya ( Kul Sami )