Kâbe'm Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

KABE’M
Evlatlarım gelip, sana ulaştı
Boynuna sıkıca, sardı mı Kabe’m
Özlemim burada, haddini aştı
Ahh çektim feryadım vardı mı Kabe’m

Abdullah’ım bakıp inceden ince
Eridi, tükendi, seni görünce
Tavaf için huzuruna girince
Yüzünü, örtüne, sürdü mü Kabe’m

Sümeyye’m önceden görmüştü Seni
İçinde ki aşkı, taptaze yeni
Bilirsin elbette, Sen de seveni
Önüne sevdayı serdi mi Kabe’m

Hatice Kübra’m da küçük elini
Kaldırdı semaya, açtı dilini
Rabbim, Allah, deyip, tüm ahvalini
Anlatıp, devayı, sordu mu Kabe’m

Ahmed’im, Mutaf’da, koşup oynarken
Safa’da, Merve’de, kanı kaynarken
Buz gibi zemzemi, içip sayarken
Mültezem’de bir an, durdu mu Kabe’m

Hadimi, burada, kor gibi yanar
Bir sevda yarası, durmadan kanar
Çocuklar duada, umarım anar
Ahımı, dualar, derdi mi Kabe’m
Ahmet ARSLAN HADİMİ…4824