Kabataslak Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Dökülen...
Yaprakları toplarken
Rüzgarla yarış halindeyim
Çaresiz olan yaprağı
Yiğitlik midir rüzgara bırakmak
Desem de...
Ellerim üşür
Avucumdaki yaprağı
Yağmur damlaları bölüşür
O halde
Anlamı yok sonbaharın
Karnıbahara yapılan
Boş kahırın
Gördüm ki...
Hakim olan haramzade
Görüş bitti
Koğuş kapısında gıcırtı
Hadi bana müsade
.................................................................

Çarığımın söküğünü
Dikmekse çabam
Kar taneleri
Kaçacak yer arasın
Çığlardan kaçmak ürkeklik
Avcıya meydan okur
Kanadında çığbeyaz
Gaipten bir keklik
Dağların başını tutmuş firavun
Kör bıçağı çalar dumanına
Çorak tarladaki kavun
Sahip çıkmaz ise imanına
Gördüm ki...
Zalim, olmuş sultan
Torunu haramzade
Celladı bekletmek olmaz
Hadi bana müsade
.....................................................................

Baş ayağa düşmüş
Seccadede bir kelle
Asla
Kıble değizmez
Bir değil bin elle
İdarenin adı isli bir lamba
Yüzleri yerlerde
Silinmez bir nuşamba
Gözlerinin ışığı sönük
Sıratıl müstakimden
Gayrı dört bir yana dönük
Fitili ateşlenmiş
Dinamitin lokumu
İnsanı diriltecektir
Son kuyruk sokumu
Gördüm ki...
Ormanlar kralı şempazen
Çakal kral
Sırtlanlar haramzade
Sirkte sıram geldi
Hadi bana müsade
...............................................................

Terzi...
Almış boyunun ölçüsünü
Levazımcının iştahı kabarık
Tohumcudaki
Son tohum umudu
Bekler mezarlıkta bir karık
Telkini verir imam
Umudun çıkmaz sesi
Akşam alacaklılar geldi
Çalışamadım bahanesi
Yukarıda boş beşik
Aşağıda uyur bebek
Selamı sepeti çok görür
Görür görmez köstebek
Herkes tek sıra
Herkes hizada
Hasretlik vuslata
Hasretlik azada
Gördüm ki...
Bir karış üstümde
Yaşar haramzade
Mübaşir beni çağırır
Hadi bana müsade