Kabarmış Anıların Ötesi Şiiri - Mehmet B ...

KABARMIŞ ANILARIN ÖTESİ

Ufukların bittiği yerde konakladım,
Asırlık çınarların dallarında,
Yorgun düşmüş dağların ötesinde,
Durgun kalan denizlerin yakamozunda,
Vadilerin ıssız çevrelerinde,
Ufukların bittiği yerdeyim.

Tertemiz kalmış gönüllerde yuvarlandım,
Mızrabı paslanmış vefalı sazlarda
Çocukların yarım kalmış düşlerinde
Şefkat yüklü anaların kucağında
Elleri kabarmış babaların
yüreklerinde
Tertemiz kalabilmiş gönüllerdeyim

Şehirlerin yorgun akşamlarında yürüdüm
Vuslatı bilmeyen sokağın yollarında
Donuk sabahların ensesinde
Yüzleri asık kaldırımlarda
Mehtabı bilmeyen caddelerde
Şehirlerin yorgun akşamlarındayım

Ağaçların iğreti bakışlarında kaldım
Göğe uzanmış kavak uçlarında
Salkımları suya inmiş söğütlerde
İncir kuşlarının kanatlarında
Erguvanların mor gözlerinde
Ağaçların iğreti bakışlarındayım.

Sevdası ödünç olanların konağındayım
Kelimelerin eridiği dudaklarda
Hayalleriyle sonsuza açılan gönüllerde
Buseler kondurulmayan yanaklarda
Ötelelere dalan yorgun gözlerde
Sevdası ödünç olanların konağındayım.

İçimdeki Duygular/M.BİLGİN
09.09.2000/Şanlıurfa