Kabaköy'üm Şiiri - Salih Çelik

Bahar da, en güzeli eser rüzğarın
Bembeyazı yağar, kış günü karın
Fındık topladığımız kırmızı dağın
Geveni hoş, dikeni hoş, gülü hoş.

Kıymeti bilinmez belki varının
Biçilmez değeri itibarının,
Beli iki büklüm ihtiyarının
Avucu hoş,nasırı hoş,eli hoş.

Hakları ödenmez kadınlarının
Söz olmaz mertliğne adamlarının
Yüreği sımsıcak insanlarının
Lisanı hoş, şivesi hoş, dili hoş.

En iyisi Değmenler de meyvenin,
Tadına doyulmaz daldan almanın
Yaprakları yere değer elmanın
Olmuşu hoş, yeşili hoş, kalı hoş.

Düz çayırı bahar da gelin görün
Pelitli de çiçeklere su verin
İsterseniz parmağnızı bir sürün,
Kovanı hoş, arısı hoş, balı hoş.

Tapası odundan oluklarının
Musluğu kapanmaz pınarlarının
Akışı bambaşka köy sularının
Yağmuru hoş, dolusu hoş, seli hoş.

Tok bilmez halinden şehirde acın,
Şifa arıyorsan köy de ilacın.
Kara Godil deki yaşlı ağacın
Gövdesi hoş, yaprağı hoş, dalı hoş.

Sabah gün doğmadan çıkarlar yola,
Koruğa gelmeden vermezler mola
İneği,koyunu, hepsi kol kola
Davarı hoş,sığırı hoş, malı hoş.

Kepçeli ye çıkıp kuymak pişirin,
Pöhreli gözede kuzu şişirin
Tandırını bilirsiniz ne derin,
Yaylası hoş, ovası hoş, gölü hoş.

Depremde verdiğmiz onlarca canın
Toprağa döktüğmüz tonlarca kanın
Yirmisin de şehit düşen Numan ın
Mekanı hoş, bayrağı hoş, şanı hoş.

Düz Doruk ta halay çekip oynayın
Geçin Balanges e keklik avlayın,
Sakın ha bu köyden ayrı kalmayın
Dağları hoş, taşları hoş, yolu hoş.

Daha bilmediğim çok yerleri var,
İçimde özlemi Almaca kadar
Çifte Gözeleri,yemyeşil komlar
Bahçesi hoş,merası hoş bağı hoş.