Kabaköy Güzel Şiiri - Salih Çelik

Bu yıl yine, köyüm düştü aklıma,
İstersen benimle; gel, bak ne güzel.
Uzak olmasına, çok uzak amma,
Adamı yormuyor; yol, bak ne güzel.

Eş, dost, akrabayı, takıp koluna
Var düş Kabaköy ün, güzel yoluna,
Çoluğu, çocuğu alıp yanına,
Bir kaç ay orada; kal, bak ne güzel.

İş, güç kalsın bırak, kafandan atta,
Yaylanın bağrına, uzanıp yatta,
Tandır göle doğru,şöyle bi gitte,
Çıkar gömleğini; dal, bak ne güzel.

Ağacı dalından tutup sallama,
İstesemde bana,sakın yollama,
Bırak yere düşen,düşsün elleme,
Elmayı dalından; al, bak ne güzel.

Pelitli de renk,renk çiçekler topla,
İster kokla,ister kurutup sakla,
Elinle kovanı,şöyle bi yokla,
Yala parmağını; bal, bak ne güzel.

Kurumuş ağacın, yemyeşil dalı
İşte böyle benim köyümün halı,
Sabah topladığın,davarı malı,
Akşama kırandan; sal, bak ne güzel.

Sözde değil tadı,özdedir özde,
Pestili,kömesi,pekmezi gözde,
Zironu tepsiye şöyle bi dizde,
Yoğurdu üstüne; çal, bak ne güzel.