Kabak Rüyası Şiiri - Mahir Odabaşı

Çocukluğum geçti, derelerde, dağlarda
Çalıştık, çabaladık, bahçelerde, bağlarda
Sebzelerimizin, ne hormonu vardı, ne de suni ilacı
Ne kadar lezzetliydi, biberi, domatesi, patlıcanı
Hele bol domatesli tahrana aşının yanına,
Meşhur Seki turpunu doğradın mı,*
Yufka ekmeğinin içine turpu sarıp,
İyice bağladın mı?
Çekinme kardaş,
Ye yiyebildiğin kadar..
Ne şeker, ne tansiyon,
Ne de kolesterol yapar!
*
Unutma ha,
Birde soğuk çeşmeden
Buz gibi su iç,
Korkma Kilo – milo
Yapmıyo hiç!
*
Bu kadar yemeğin üzerine
Birde tatlı lazım.
O da kolay canım,
Ama biraz emek vermek lazım.
O halde hemen koş,
Bahçeden kalın kabuklu bir kabak yol,*
Tam ortadan ikiye böl,
Bir çukur açıp, içine ters koy,
Üzerini güzelce ört.
Meşe odunuyla ateşi yak.
Yavaş yavaş piştiğini görürsün iyice bak.
İtina ile üzerindeki közleri, külleri kaldır
Kabağı çıkarırken dikkat et, içindeki baldır
Beni şeker hastası yapar diye korktuğum,
Tulumba, baklava tatlıları alın sizin olsun
Verin bana köyümün doğal kabağını,
Önce gözüm doysun!
*
Heyhat,
Her şey mazide kalmış.
Demek benim gördüğüm,
Kabuklu kabak
Mazinin o tatlı
Rüyasıymış!

*Seki: Osmancığın köyü ve turpu meşhur
*Kabuklu kabak: kabukları kalın olup; toprakta pişirilince çok lezzetli olur.