Kabak ile Kavak Şiiri - Rıdvan Köse

Geniş dünya karasında yükselmişti bir kavak.
Sarılmıştı ona dört elle aciz, zayıf bir kabak.
Baharda her yer çiçek ile olunca berrak berrak,
Mağrur kabağın açılmıştı her yerinden bin varak.
Bir gün kabak sordu kavağa kibirli ve mağrur;
-Ey uzun boylu, narin soylu, yaprakları mahmur.
Sen bu uzun, bu güzel endama kaç yılda ulaştın?
Söyle bana güzel kavak kaç yılda metreleri aştın?"
Yel esti kavak dile geldi: -Güzel kabak güzel kabak,
Yaradan böyle yazmış onun hikmetine güzel bak.
On sene hikmetiyle, ince ince sanatıyla beni uzattı,
Türlü türlü nimetlerini ikram edip verdi bana hayatı"
Kabak işitince güzel sözleri, kavağa söyledi kelamı.
-Ey tatlı dilli kavak sen iki senede aldın bu endamı,
Benim yapraklarım iki ayda büyük büyük oldular
Çiçeklerim ay, sepetim güzel nimetlerle doldular."
Günler günleri kovalamış, hazan da baharı yollamış.
Kabak ince dallarını bizim kavağa sıkı sıkı dolamış.
-Yeşilken taze taze kokardım ne oluyor şimdi bana?
Uzun kavak söyle bana neden uğradım ben ziyana?
-Acul kabak, ham sözlerinle boyunu epey aştın.
On yılda geldiğim yere iki ayda ulaşmaya çalıştın.