Kabak Şiiri - Abbas Paksoy

Kabaksız sofraya da, sofra demem,
Kabak olmaz ise de, yemek yemem.
Kabağı görünce tumarım, komam.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Bal kabağının, pişme yemeğine.
Sarma olan, zahmetli emeğine.
Gelecek kışa da, isterim yine.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Su kabağının da, yeni çıkanı,
Doyurur vekil ile de, bakanı.
Su içerken de, ıslatır yakanı.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Tevriz kabağının da, marifeti.
Tarhana çorbasının da, has eti,
Hepsi de yaratanın bir nimeti.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Çiçek dolmasına, diyeceğim yok.
Yerim bir tane, karnım olsa da tok.
Kabak çekirdeği ye, keyfine bak.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Kabaktan bin bir çeşit yemek olur.
İnsan, gıdasını tatlıdan alır.
Kabağı yemeyen, kel kabak kalır.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Andırın’ın yemeği, tirşik, kabak.
Yanında buğur pilavı, bir tabak,
Sağlıklı olun, asla şişmez göbek.
Kabağı servim, Andırınlıyım.

Paksoy’um, ne kadar övse az gelir.
Kabağın tadını, çok iyi bilir.
Kabak görünce, ağzı açık kalır.
Kabağı servim, Andırınlıyım.