Göksel dinler yeryüzüne inmeden önce
İnsanlar ağaç kesmek zorunda kalınca
Onlara sarılarak özür dilerlermiş.
Ama sonra neler olmuş asırlar boyunca?
Dinler ‘En şerefli yaratık insandır’ demiş,
Bunun üzerine insanlar şımarmış da şımarmış,
Girişmişler astığı astık, kestiği kestik olmaya.
Doğaya kıyım taa o günlerden başlamış.
Ve koyulmuşlar kimi dinsel emirlere de karşı çıkmaya,
Her fırsatta birbirlerini de asıp kesmeye,
Dünyada barış ve huzuru iyice pekiştirecekken
Yönelmişler türlü çeşitli kavga ve dövüşlere.
En başta dinler olmak üzere
Çok şeyler yetmiyor insanı engellemeye,
Kahreden acılara, dinmeyen gözyaşlarına yol açıyor.
Suç kimde bilinmiyor kabahat kimde.
Sayısız ağaçlar kesilmiş de asırlardan beri,
Kimseler düşünmemiş onlardan özür dilemeyi.
Kuraklaşıyor dünya gittikçe çoraklaşıyor,
Bekliyor çaresizce çöl olup bitmeyi..
Kayıt Tarihi : 5.1.2014 17:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!