Kabadayı Türküsü Şiiri - Turgut Çakır

Bu bir türkü
Meyhaneden çıkıp sokakta nara atan kabadayının türküsü
Çakmak çakmak yanan gözlerin
Temkinli bakışlarla çevreyi izleyen gözlerin
Gece soğuğunda üşüyen ellerin
Yüzünde bıçak yarlarını gizleyen
Kabadayının türküsü
Bu bir türkü
Meyhane türküsü
Pencereden bakan gözleri dikizleyen
Aşk bahçesinde gezinenlerin
Mağrur beyninde kırk tilki dolaşan
Kabadayıların türküsü
Müziğin sesi gecenin suskunluğunu bozarak
Parkın ortasına yaklaşır
arada bir uzaklaşır
gelir gider
gider gelir
Ay ışığında insanların gölgesi
Binaların köşesinde gizlenenlerin gölgesi
Bir bakarsın büyür
bir bakarsın küçülür
Müziğin sesi gecenin yıldızlarına uzanırken
arada bir gelir
arada bir uzaklaşır
gelir gider
gelir gider
Ses göğe yükselir
alçalır
Meyhane çıkışında yanan sokak lambaları
Sarhoşları aydınlatırken
Kabadayılar zeybek oynarken
Karasu deresinden geçen hovardalar
Gecenin sessizliğini bozar
Bu bir türkü
Evinde rahat huzur içinde uyuyanlar
Kabadayıların sesiyle yatağından fırlayan sevdalılar
Meyhane müziğini dinlerken
Tabancanın namlusundan çıkan mermiler
Yüreklere saplanınca acı bir feryat
Kalbin gözlerine oturur
Bu bir türkü
Rıhtımdan sessizce uzaklaşan gemiler
Denizin ortasında dalgalarla boğuşurken
Rüzgarın sesinden rahatsız olan
kediler
köpekler
insanlar
Kokunun en derininde susar
Gecenin karanlığında kurşunlar
Yatağından fırlayan korku dolu gözler
Haykırırken gökteki yıldızlar sarkar yeryüzüne
Leylaklar altında gece kuşları
Aşkın en güzelini yaşar
Bu bir türkü
Karanlıkta koşuşan atlı karıncalar
Gece güneşini içer
Martı kuşları türkü söyler derinden
Kendini sanatçı sananlar
Türkü çığırır
gece inler derinden
ay dinler
yıldızlar
Aşkın güzelliğine kapılır
Deniz dalgalarından rahatsız olan sarhoşlar
Ölüm ile aşk arasında sıkışan aşıklar
Meyhane türkülerine eşlik eder
Bu bir türkü
Gece kuşlarının türküsü
Kabadayı türküsü