Alihoca/Ulukışla/NİĞDE
Ben kimseye yiğit demem gölgesinden korkuyorsa,
Yüzünden meymenetsizlik,şer ve hinlik sarkıyorsa.
Yiğit vakarından belli: susuşundan, duruşundan,
Yanlışı haykırışından, doğruyu buyuruşundan…
Ben kimseye yiğit demem korumasıysa üç beş it,
Elin cebiyle, kendini sanıyorsa Harun Reşit! ..
Topuklara salladığı birkaç mermi selâm ile,
Bir yerlere yolladığı üç beş cümle kelâm ile…
Dayılar gönül koymasın, lâkapları kabadayı,
Böylesine yiğit demem: şehirdeki ipsiz ayı!
27.11.2004 / Ankara
Ahmet Turan AltunsuKayıt Tarihi : 30.11.2004 10:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Turan Altunsu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/30/kabadayi.jpg)
tebrikler
Yanlışı haykırışından, doğruyu buyuruşundan…
Yiğit yüreğinden belli.....:)
TÜM YORUMLAR (5)