Kabadayı Şiiri - Arif Kaman

Bir çalımlı adamdım, mısralar arasında
Duymayı görmeye tercih eden bir adam
Müşavir duygularım misafirlikteydi
Yani sendeydi ve manasız bakıyordu bana

Sonbaharın yalancı güneşi yurduma gülerken
Neden dedim neden, neden gamlıyım
Seni aramak için elim gitmiyor ahizeye
Sus diyor susss... kapat perçemini hasretin

Kapat perçemini kadın, kapat hemen
Ruhun devşirilmeden yüksek kaldırıma
Aykırı hisleri var kalabalıkların kalabalıklarda
Örtün, biz utanalım sen örtün ülkem

Bir dişi sevda bu bir yalancı sevgili
Ah... sen gidiyorum dedin yine...
Git hadi...
Yüzyıllardır uyuyan dilber uyanmasın
Parmak uçlarına bas
Git... hadi
Uzaklarda geceleri ağlayan çocuklar
Sizde susun! Yeter beynimi kemirdiniz
Anneleri kalkın, bakın evlatlarınıza
Hani yaşıyorlarken emzirdiniz

Bir çalımlı adamdım, küheylan derisinde narin
Ne vardı sanki soydular beni
Üşüme var, bir ürperti var sanki içimde
Evet ben ANADOLUyum senim aslında
Uzanmış yatıyorum alık bir biçimde