Kabadayı. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Elleri kanlı cani’yi, Ahali adam beller,
Ahalinin ahvali, Zalimden beter,

Korku yüreklere sinmiş,
Yüzlerinden nur silinmiş,
Adamlık eski'denmiş,
Delikanlının hası eli nasırlıymış,

Racon keser’di, Eski kabadayılar,
Hakkını hak edene verirdi,
Zalime karşı gelirdi,
Yetim öksüz yoksulu gözetirdi,

Eşkıya şehre indi, Mafya bozuntusu,
Kisvesini giydi, Bizim ahalide el etek,
Öpme yarışına girdi,Bu alçaklar nereden geldi?

Namı kendinden menkul,
Adam sayılır katında kul,
Pazara düşse ciğeri kediye öğün,
Ameller tartılır sayın kabadayım,
Mahşerde kendinle döğün ki döğün.

Dünyanın çilesi derdi bitmez,
Ölüm meleği adam seçmez,
Zalimler kolay can vermez,
Orada kabadayılık geçmez.