Ölüm çalarken yaldızlı kapımı
Kesif bir koku yayılır bahçelerime
Papatyalar ekerim içimin bozkırlarına
Gözlerin gözlerimi yakar ha yakar
Kaskatı bir meyil ayak uçlarımda
Yalnızlığın paslı tadını gevelerken,
Konuşup durur kırmızı çiçekli eteğiyle Esmeralda.
Sorarım yalnızlığın tadını halden bilmez karıncalara,
Sararım tütünümü kara şiirler yazdığım beyaz çarşaflara.
Sonra ve daha sonra ve daima…
Bir sis iner geceye
Beter bir haldeyiz
Düşün
Tasavvur et
Derviş, mürit, koca bir asa
Bağıl nem, çarpık rüzgâr çarpar suratıma
Ve olay Adem ile Havva'da başladı
Aşk denen kadim gurbet nice yiğitleri dağladı
Kekeç türkülerle dillendi
Güneş sırıttı, deniz köpürdü
Dönüp dolaşıp senin sûretine büründü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!