Kaan... Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Kaan;
Dizlerindeki
Bisiklet yaralarına
Merhem olsun gözyaşlarım.
İlk aşkına çektiğin acı,
Son nefesim kadar yaksın içimi…
Dünyan karanlık,
Tek duyduğum
Tekmelerin şimdilerde.
Çok özledik seni.
Bilsen ne renk bulabildik,
Sana layık.
Ne bir mevsim…
Laleler ektik,
Gönlümün payitahtına…
Tılsımındayım gecenin.
Bir elimde özlemin,
Diğerinde geleceğin.
Aklımda bin bir soru…
Münkerle nekir karşısında
Terlemekteyim…
Kaan…
Doğmamış hünkârım,
Saten tenlim,
Buğday benizlim.
Bir bakışına feda cihan.
Bir gülüşüne yansın
Kir tutmuş Konstantin…
Saraylarım yok gelişine.
Dağıtacak cüluslarım.
Ummanlar dolusu,
Sevecek yüreğim seni,
Kartal bakışlım.
Yüzü mahım.
Şehr-i mutlu eyle,
Şan-ı kusursuz.
Sultan-ı ana,
Serdar-ı sonsuz…