Ben değilim Fuzuli, çekeyim ızdırap,
Değilim Yunus Emre, dolanayım yarab,
Benim hayatım değil, yüreğim harab,
Kurtar beni, ne olur yarab.
Sussun diller konussun gönüller,
YÜREĞİM UTANSIN
Ağla diyorum ağlamıyor gözlerim
Sızla diyorum sızlamıyor yüreğim
Hiçbirşeyi duymuyor,taş olmuş kalbim
Beni bu hale,düşürenler utansın
Hiç sen gönülden vuruldunmu
Hiç sen su gibi duruldunmu
Hiç sen aşık oldunmu
Aşık olduğum için affet diyorum
Ağlamak varken neyime gülmek
Hiçbirşeyi değilde sadece şunu bilmek
Bizde Allah için,vatan için ölmek
Bilesin,hiç zor değil gülüm
Bu aralar hayattan uzaktayım
Attım kendimi başka dünyalara
Bir garip yerde tuzakdayım
Kurtar beni tuzaklardan yarim
Ne yapıyorum bende bilmiyorum
Tamamen zapt olmuş ruhuma hasretin
Koskoca çığ kadar büyümüş sanki nefretin
Aşkın zulmü olmuş yıkılmış şöhretin
Şimdi sende zulümlerdesin,gör halimi
İçimde bir sessizlik çözemedim,
Neyin nesidir bilemedim,
Yinede kendimi terkedip gidemedim,
Sevemedim işte sevemedim.
Görüyorum hayatla savaşanları,
Bir o bakışın aklımda birde gidişin
Bir o gözlerin saklımda birde gülüşün
Ne kadar sevdim seni bir düşün
Verdiğim o güllere sor beni
Biz iki dağız sanki
Bir türlü tutuşmaz ellerimiz
Bu öyle bir aşkki
Sanki bir gönüllerimiz
Kaderimiz ayrılışmı
Nefretim hüzünüm umudumsun
Bir bardak suda tek yudumsun
Bilki şunu sen sonsun
Benim gibi kararan gökyüzüne sor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!