Kaan Akagün Şiirleri - Şair Kaan Akagün

Bir mutluluk aradım o sımsıcak sevgi dolu bakışların bir yaşam ki yaşadığım sonsuz bekleğiş ve hüzünle dolu sevdim seni bütün çaresizliklere inat sevdim bazen bir çiçeği koklar gibi bazen bir yudum suyu içer gibi sevdim seni insanı yaşatan sevgi sevginle yaşat beni eski bir şarkının unutmaya yüz tutmuş sözleriyim ben kimsenin hatırlamak istemediği sense baharı ertelenmiş boynu bükük karanfil aşkım bahar olsun sana ertelenmiş bütün güzelliklerle yeniden yeşer ne sevdadır ki bu sana duyduğum aşk sen gülüm oldun bense sana aşık bülbül çilem oldu sana aşkım batsada dikenlerin kanatsanda yaralarımı sevdim seni aşkım

Her sevdada yok oldum tam buldum derken beni seveni unutuldum belki kaderdir bu belki keder benim hüznüm derdim sevilmemek ne zor dur aslında sevilmeden sevmek aşk acısı çekmek akşam olup yalnızlığımla başbaşa kalınca hüznün gözyaşı dolar kanayan kalbime belki artık gitmek zamanı geldi bu diyarlardan bu aşkıma ruhuma. Benliğime işleyen sızı yakar bedenimi artık darbelerden sevgisizlikten biten bir hayata veda vakti sevip acı çeken sevip sevilmeyen ben

Yalanmis sevgiler yalanmis asklar bugün anladım tek sevda varmış oda sen Dünyaya yeniden gelmiş gibiyim yalanmis tüm bildiklerim ruhum asık sana anlasana isyanlarım var hayata isyanlarım var sensizliğe kaderim böyle yazılmış acılar icinde bı care biliyorum beni sevmediğini isyanlarım var Allah a seni bana vermedi diye düşmanım
Hayata yoksun diye sana senden çok ihtiyac im var ağlıyor goller Halim'e ağlıyor melekler

Yalanmis sevgiler yalanmis asklar bugün anladım tek sevda varmış oda sen Dünyaya yeniden gelmiş gibiyim yalanmis tüm bildiklerim ruhum asık sana anlasana isyanlarım var hayata isyanlarım var sensizliğe kaderim böyle yazılmış acılar icinde bı care biliyorum beni sevmediğini isyanlarım var Allah a seni bana vermedi diye düşmanım
Hayata yoksun diye sana senden çok ihtiyac im var ağlıyor goller Halim'e ağlıyor melekler

Yaşamın kıyısında kaç defa ölür insan yıkılmaz bir devi yıkar bazen istenmediğini bilmek kimse bilmezdi kimse görmezdi çünkü sen kalbimde en derindeydin bir gün anladım bir gün ağladım sen giderken benden beni alıpta gittiğini belki dağlardı engel belki yıllardı beni yaşamdan koparan sevdim seni sevdim ağladım uzun bitmez zindan gecelerde hangi devi yenmedim hangi dağı aşmadım hangi yolu geçmedim senin aşkın uğruna sevmek ölmek demekmiş ben sayende bin defa öldüm bir rüyanın eski bir şarkının bir çiçeğin kokusu gelir sen geldiğinde karanlık dönüşür belki aydınlığa güneş doğar belki ama sen yoksan bu dünya yaşanmaz

Seni unutamıyorum unutmak istedikce daha çok seviyorum Tek tesellim baktigim resim..... Bir resme bakipta agladinmi hiç... Sensizliğin girdabında elimde resmin ağlıyorum
Ben Sen mutlu ol diye ben yıkılıyorum sen sebil diye ben seni seviyorum...... Unutmak istiyorum nafile sen benim Gulen yüzüm Bakan gözüm Damarımda akan kanım oldun..... Bir annenin yüreği ile sevdim seni karşılıksız bir şey beklemeden...... Bilmiyorum korkuyorum yarınlardan.... Deni kaybetmekten Sen benim Sonbaharimsin Sonuncu baharı değil unutulmamak dileği ile seni seven adam

Gözlerden süzülen yaşlarda akıttığım senin sevdan kalbim ızdırap dolu beklediğim gecelerde hep sendin dağlarca çaresiz denizlerce suskunsam sanmaki sevmiyorum sevmek anlamını yitiriyor bendeki bu aşk karşısında bir gün gelip ağlayacak yakaracaksın böğle bir aşkı böğle bir sevgiyi hatırlayacaksın ve bir zaman bakarak semaya ağlayacaksın ardına her baktığında yıktığın bu kalbi ve ölmüş bir adamı göreceksin

Senelerin yaşlandırdığı yıpranmış kalbimde aşkının sensizliğin acısı yanar kül olurken sabahları bekleyen ben aşka sevgiye hasret kar altında açan kardelen çiçeğim sen ne tuhaftır hayat ölümsüz aşk bende bitmeyen bir özlem sende inceden bir meltem esiyor ürperiyor bedenim ağlıyor kalbim sen sevdamın çiçeği sen hayatımın tek gerçeği kalan ömrümsün bebeğim

Sabahları beklemek zordur uykusuz gözlerde hep aldanmışsa yüreyin acılar içinde kavrulan bir bekleyiş kimsenin bilmediğini bilmek bildiğinden üzülmek ne yaşam ki sonsuz ve çaresiz belki bin yaşında belki binlerce yaştayım asırların verdiği büyük acılar ders vermemiş yüreğime kapatıp gözlerimi sonsuz uykuya gitmek istiyorum bilinmezlikler diyarına kırmamak için kırılmaktan yoruldum belki umud belki biz bekleyiş ama artık beklemek ve beklentinin acısını çekmek ve hüznün gözyaşlarını dökmek istemiyorum

Gittin ya sevgili ben öldüm.
Sana söylediğim gibi.
Sonum sendin.
Hani yaşıyor muyum ömrüm.
Sen gittin ya geleceğim bekle dedin. Bekledim bir resme bakarak.
Nefes almak yaşamak mı.