Ka b u s Şiiri - Zahide Handan Erengil

Biz bu rüyayı,bu kabusu,
Seneler önce de görmüştük,
Gözlerde kin ve nefret
Elde silah,bomba,pankart,
Sille,tekme tokat
Çığlık çığlığa duygular,
Çocuk,yaşlı, kadın
Demeden öldürmüştün.
Zamanın da mekanın da adı yoktu.
Her an başka yer,başka mekan da,
İnsanlar çıldırıyordu.
Ülkemizin üzerine,
Kabus gibi çökmüştün.
Aldığın ders yetmedi mi?
Kabus hala bitmedi mi?
Yine hangi zalim eller,
Hazırladı, kanlı oku.
Hedefi vursun diye kurdu yayı?
And olsun ki öptük,
Alın üzerideki yildızla ay ı,
Bayrağımız için titretiriz,
Bütün dünyayı.
Gelme basit oyuna
Düşürme kardeşi,kardeşe.
Uyma kanma kalleşe..
Kolay mı bu milleti yıpratmak?
Duygularını hiç e saymak,
Var mı bir eşi anlat,dünyada tektir.
Bizimle uğraşmayın
Uğraşanın hakkı kötektir.
Bu bizim için kader değil sefer,
Kalmasa da bu uğurda tek nefer,
Kanımız damarlarımızda dolaştıkça,
Sen olacaksın sefil,beter.
Bize ULU ÖNDER in gösterdiği yol yeter.