Ruhumdaki ağırlık bedenime sirayet ediyordu,
Bazısı kör ,bazıları bu gerçeği görüyordu,
Hayat , zaman denilen hükümdarla bitiyordu,
Şimdi değildi ama o yaşamaktan bıkıyordu.
Ruhun , üzerimde karanlık bir tesir,
Baksana insan denilen varlığa hep esir,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta