Ruhumdaki ağırlık bedenime sirayet ediyordu,
Bazısı kör ,bazıları bu gerçeği görüyordu,
Hayat , zaman denilen hükümdarla bitiyordu,
Şimdi değildi ama o yaşamaktan bıkıyordu.
Ruhun , üzerimde karanlık bir tesir,
Baksana insan denilen varlığa hep esir,
Zamanı geldiğinde kurulacakti bu haşir,
Ruhuna, resmedildi kalemi ise tebeşir,
Kin sahibiydin, kulpu kırık bir fincan gibi..
Kayıt Tarihi : 21.2.2025 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!