Seni etimde kemiğimde
İliğimde duyumsadığım an
Oturup şiirler yazmaya koyuluyorum
Adamakıllı dışa vuruyor dizelerim
Derken
Karnıma saplanan ağrı diniyor birden
Neler neler gelmiyor ki aklıma o an
Anlatamıyorum aslında
Bir grizu patlıyor
Öyle san…
Ne ki yazdıkça bir şeyler deviniyor içimde
Başka bir gövdeye başka iklime taşıyor bizi zaman
Seninle ötelere koşuyorken örneğin
Birlikte yüzükoyun kapaklanıyoruz yere
Kanıyor kırmızı bir goncaya benzeyen sol elin
Acı çektiğin için
Kendimle dikleşiyorum
Senle cebelleşiyorum
Bulutları ebemkuşağını martıları
Issızlıkları köyleri pencereleri bacaları güz düşlerini
Sabahı reçine kokularını sureleri değil
Seni anımsıyorum yine
Yine gölgen düşüyor harflerimin üstüne…
onaltıağustosikibinonaltı
Kayıt Tarihi : 16.8.2016 10:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diye tanımlıyor genelde sözlükler. Gülme krizinden tutun, sinir krizi ağlama krizi, ekonomik kriz, şekerin düşmesi nedeniyle yaşanan kriz ve daha pek çok türü.
Fakat şiire başlığını veren kriz çok farklı ve özel. Hoş bir kriz bu: 'şiir yazma krizi...' Şair olmak ne güzel bir şey. Duyguları kalemiyle, defteriyle paylaşmak... Ve özlemin, hiç bir şiirde veya bir yazıda okumadığım bir tanımı: ' Grizu patlaması'. Müthiş... Hani depremden bile etkili bir tanım...
Birinin gölgesinin bir yere düşmesi için önce orada olmalıdır kendisi. Şair şiirini yazarken de sevgilinin gölgesi düşüyor harflerin üstüne... Düşer mi? Düşer. Çünkü sevgili hep oracıkta yanıbaşındadır ki...
Kutluyorum bu çok hoş şiirinizi ve sizi öğretmenim. Okumaktan haz duydum... Nicelerine... Saygımla...
Ne yapsak, geçmişe kaçış...
Ne yapmasak ardımızdan koşan başıboş bir aşk..
Söyle şimdi.. Kim kimin nesine sahip çıkar ki? Sen düşersin, ben suçlanırım..
Tebrikler Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (2)