K o z D E Ğ İ L Şiiri - Zeki Çelik

Özünden parçadır dışarı atma,
Birini unutup, birini tutma,
Sorumluluk senin sakın unutma,
Çocuğu koz gibi kullanamazsın.

Ayrılık girse de bir gün araya,
Değişmeyin sakın pula, paraya,
Bırakmayın asla şansa, kur'aya,
Çocuğu koz gibi kullanamazsın.

Anada, baba da sevmek zorunda,
Kanını boşaltır acil durumda,
Ziyarete gidin, kalsa kurumda,
Çocuğu koz gibi kullanamazsın.

Kimisi boynuna bıçağı dayar,
Bazısı tehditle, silahla soyar,
Zalimler yaralar, al kana boyar,
Çocuğu koz gibi kullanamazsın.

Her biri Zekice gelişmektedir,
Yavan ekmeğini bölüşmektedir,
Her iki taraf da uzlaşmaktadır,
Çocuğu koz gibi kullanamazsın.

12-9-2012