Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
yalan dolan ile ömür sürersin
küçücük kızlara imamım dersin
Kul hakkı yemeyi sen çok seversin
Sırtına tekmeyi yiyesin emmim'........ Nazan Yinanç
El eteği öpmek azıkmış halka,
Milli devlet desem yazıkmış halka,
Cumhuriyet büyük kazıkmış halka,
Kurana deccal der, kızarsın emmim.
Ne malın kalırdı ne de sininiz,
Tırmanmış ayyuka nedir kininiz,
Bir hanzoya değmez sizin bininiz,
Demokrasi ile uzarsın emmim.
Kutsaldır vatanım yapılmaz boran,
Neden gocunursun nerende yaran,
Dost bildiğin üfler söner ya çıran,
İhanetle mide bozarsın emmim.
Takdirlerimi sunuyor tam puanımla destekliyorum kalemine yüreğine sağlık.
Ayna'ya dönüpte bak aprağına,
İhanet ekmişsin öz toprağına.
Çirkef defterinin son yaprağına,
Her gün bir şeytanlık yazarsın emmim.
Aprak: (Şaşı ve Eğri) manasına geldiğini biliyorum.
Saygılar saygıdeğer üstadım. Mükemmel bir konu ve hece işlemişsiniz.Şiirinizi bir kaç gün önce okudum ancak yorum fırsatım olmadı nasip bu güneymiş. Kutluyorum sizi iyi ki varsınız.Saygılar
Adaş,,
Bufalodan da beter bir hal var ortada...
150 liklerin yaşattıkları yaşatılmak istenmekte..Hortlak gibi yine hortlamaya başladılar köşelerinden .............muhabbetle
KALEMİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK ANLAMLI VE ÇOK GÜZELDİ TEBRİKLER TAM PUAN.
OSMAN HOCAM MÜKEMMEL BİR HİCİV ÖRNEĞİ OLMUŞ.TAM PUANLA LİSTEME DAHİL EDEREK KUTLUYORUM.SELAM VE DUA İLE...
Anlamlı ve güzel eserinizi yürekten kutluyorum.
Yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun.
Saygı ve selamlarımı bırakıyorum sayfanıza…
Bir elin yağdadır bir elin balda
Hoplayıp zıplayıp durmazsın dalda
Bir gün götürürler senide sal-da
Şimdi derya deniz yüzersin emmim…..Mahir Başpınar
Otuz küsur kere isyan edersin
Kardeşliğe kalleşliği güdersin
Bir gün dersin alıp yine bitersin
Beyhude hırslanıp azarsın emmim..Mehmet Kındap
KUTLUYORUM GÜZEL DOST SAYGILAR
Kutsaldır vatanım yapılmaz boran,
Neden gocunursun nerende yaran,
Dost bildiğin üfler söner ya çıran,
İhanetle mide bozarsın emmim.
Davul elden zurna elden çaladur,
Boy vermiş filizler bir bir yoladur,
Bırak Yaradan’ı secde kula dur,
Diyerek imanı yozarsın emmim.
Etkili anlatımınızla süslediğiniz bu anlamlı eseriniz için sizi ve usta kaleminizi kutluyorum.Saygılar..
Adamların görevi bunları yapmak üstad.
Çağdaş fahişe hepsi.
Kendini satanlardan başka ne beklenir ki!
Yürekten kutluyorum.
Selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 36 tane yorum bulunmakta